fbpx
Szukaj
Close this search box.

Place zabaw, piaskownice, piasek na plaży to wspaniałe miejsce zabaw dla dzieci, które jak wiadomo “lubią się brudzić” i budować zamki z piasku. Niestety, na małych budowniczych czyha groźny wróg, który może na trwałe zniszczyć im zdrowie. Na niechronionych placach swobodnie chodzące psy i koty zostawiają w piasku swoje “pamiątki”, ponieważ właściciele czworonogów puszczają je luzem i nie sprzątają pozostawionych przez nie odchodów. Dzieci brudzą sobie rączki, następnie wkładają do buzi – i w ten sposób stają się ofiarami niezwykle groźnych chorób pasożytniczych, jak toksoplazmoza i toksokaroza.

O toksoplazmozie możesz przeczytać we wpisie.

Słodkie kocięta i szczeniaczki

Twoje dziecko pragnie pieska lub kotka, najlepiej małego i puchatego? Lub Ty sam chciałbyś przygarnąć takie maleństwo do domu? Nic w tym złego, jeśli odrobaczysz zwierzątko u weterynarza i zadbasz regularnie o jego zdrowie.

U szczeniąt i kociąt toksokaroza przybiera najbardziej ekspansywne formy. Te słodkie, puchate kulki zakażane są pasożytami Toxocara (glistami psimi lub kocimi) już w łonie matek lub podczas ssania mleka. Z połkniętych z pokarmem jaj inwazyjnych w dwunastnicy mruczka czy pieska wylęgają się larwy, które po wniknięciu do naczyń krwionośnych ściany jelita wędrują wraz z krwią przez wątrobę i serce do płuc lub oskrzeli. Powodują kaszel i prychanie zwierzęcia. Z gardła przenoszą się wraz z przełkniętą z powrotem wydzieliną do jelita cienkiego, w którym pasożyty dojrzewają do postaci dorosłej. Dorosłe glisty produkują jaja, które wydalane są z kałem szczeniaka lub kociaka. Warto pamiętać, że jaja i larwy są lepkie i z łatwością przyklejają się do sierści zwierząt.

Dlatego nawet pogłaskanie futerka zakażonego szczenięcia i nie umycie potem rąk może poskutkować groźnymi dla zdrowia konsekwencjami.

Alan R Walker, CC BY-SA 3.0

Oko, serce, płuca i mózg

Larwy glist mogą otorbić się w różnych narządach ludzkiego organizmu, powodując stany zapalne okolicznych tkanek. Preferują szczególnie dno ludzkiego oka, serce, płuca czy rdzeń mózgowy. Przyczyniają się między innymi do pogorszenia wzroku, zeza, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzeń świadomości i zmian osobowości (np.: apatii lub agresji); mogą powodować objawy padaczkowe, drgawki, a także anemię, bóle brzucha, głowy, powiększenie wątroby i śledziony, zapalenia stawów oraz zaburzenia rozwoju u dzieci.

Zaniedbanie leczenia jest bardzo groźne, bo larwy otorbione przez dłuższy czas w zakażonych tkankach powodują nieodwracalne szkody. Trzeba pamiętać, że larwy mogą pozostać żywe w organizmie człowieka nawet przez kilka lat.

Jak leczyć?

Leczenie toksokarozy jest długotrwałe i powinno być prowadzone w specjalistycznych ośrodkach. Może trwać kilka tygodni do kilku miesięcy. Podaje się leki przeciwpasożytnicze w kilku etapach. Organizm musi poradzić sobie z likwidacją stanów zapalnych tkanek wokół larw pasożytów oraz regeneracją tkanek zaatakowanych narządów. Martwe larwy wchłaniane są przez organizm.

Jak zapobiegać?

Według wytycznych Państwowej Inspekcji Sanitarnej należy:

Bardziej szczegółowe informacje o tym groźnym pasożycie i jego działaniu możesz przeczytać w rozszerzeniu.