fbpx
Szukaj
Close this search box.

Dieta przeciwgrzybiczna

Stosowanie diety stanowi ważny element leczenia grzybicy.

Tak naprawdę nie ma jednej uniwersalnej diety dla wszystkich osób z grzybicą. Dieta przeciwgrzybicza, tak jak każde inne postępowanie dietetyczne, powinna być indywidualnie dobrana do potrzeb danego organizmu. Pacjenci do stosowania diety podczas leczenia grzybicy zazwyczaj podchodzą w dwojaki sposób, to znaczy albo uważają ją za zbędny element leczenia, albo stosują zbyt rygorystyczne zalecenia („głodzą swój organizm” i uzyskują w ten sposób odwrotny efekt do zamierzonego- oslłabienie czy spadek odporności), które przeważnie odnaleźli wśród różnych informacji zamieszczanych w internecie.

Prawidłowo skomponowana dieta powinna dostarczyć naszemu organizmowi wszystkich niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania składników odżywczych i jednocześnie pozwalać na oszczędzanie energii zużywanej do ich trawienia.

Zastosowanie prawidłowego, trochę bardziej rygorystycznego, sposobu odżywiania w początkowym okresie leczenia, a następnie wprowadzenie zasad prawidłowego odżywiania pomoże nam w przywróceniu prawidłowego funkcjonowania systemu odpornościowego oraz osiągnięciu pożądanych efektów w walce z grzybicą.

Podobnie jak w przypadku innych diet tutaj również powinniśmy w naszym postępowaniu być konsekwentni, gdyż tylko wtedy możemy skutecznie pozbyć się grzybicy.

Dieta przeciwgrzybicza polega na długotrwałych zmianach w sposobie odżywiania i nie jest cały czas taka sama- jest dietą etapową. Po okresie znacznych restrykcji dietetycznych, następuje okres powrotu do pewnych (ale nie wszystkich!) produktów, które wcześniej uległy wycofaniu, jednak nadal z zachowaniem rozsądku w naszym postępowaniu. Pamiętać należy o tym, że zarodniki Candida mogą krążyć we krwi nawet przez dwa, trzy lata, a w sprzyjających warunkach spowodować mogą nawet nawroty choroby. Dlatego też celem leczenia staje się wzmocnienie systemu odpornościowego, aby nie doszło do ponownego rozwoju drożdżaka.

Możliwości terapii są ogromne. Grzyby w przeciwieństwie do roślin nie mogą wytwarzać materii organicznej przy udziale światła, dwutlenku węgla i wody. Korzystają one z określonych substancji odżywczych. Drożdżaki do życia potrzebują węglowodanów. Zatem można by pomyśleć, iż wykluczając z diety właśnie węglowodany udałoby się nam ich skutecznie pozbyć. Jednak jest to bardzo nieprawidłowy sposób myślenia. Musimy pamiętać, iż węglowodany są bardzo potrzebne w naszej diecie.

Na szczęście w walce z grzybicą nie jesteśmy do końca bezradni. Możemy ją „przechytrzyć”. Otóż drożdże preferują cukry proste, gdyż brakuje im odpowiednich enzymów do strawienia węglowodanów złożonych. Zatem spożywana przez nas żywność powinna zawierać jak najmniej cukrów prostych, gdyż w tym momencie pozbawimy chorobotwórcze drożdżaki podstaw do bytowania.

Tak jak już wspomniano powyżej, dieta przeciwgrzybicza polegać powinna na jak największym ograniczeniu konsumpcji cukrów prostych, ale również dwucukrów. Zatem zrezygnować należałoby z glukozy (cukru gronowego), fruktozy oraz cukru rafinowanego (sacharozy, czyli dwucukru złożonego z glukozy i fruktozy). Wynika stąd potrzeba wyeliminowania z jadłospisu słodyczy, a więc cukierków, ciast, herbatników, czekolady, pralinek, kakao rozpuszczalnego, słodzonych, kartonowych soków owocowych, oranżady. Pamiętajmy, że im spożywamy więcej produktów z tej listy, tym większa ilość cukru trafia do organizmu i tworzą się korzystne warunki dla rozrostu drożdżaków.

Tak jak już wspomniano powyżej, dieta przeciwgrzybicza polegać powinna na jak największym ograniczeniu konsumpcji cukrów prostych, ale również dwucukrów. Zatem zrezygnować należałoby z glukozy (cukru gronowego), fruktozy oraz cukru rafinowanego (sacharozy, czyli dwucukru złożonego z glukozy i fruktozy). Wynika stąd potrzeba wyeliminowania z jadłospisu słodyczy, a więc cukierków, ciast, herbatników, czekolady, pralinek, kakao rozpuszczalnego, słodzonych, kartonowych soków owocowych, oranżady. Pamiętajmy, że im spożywamy więcej produktów z tej listy, tym większa ilość cukru trafia do organizmu i tworzą się korzystne warunki dla rozrostu drożdżaków.

Na początku na pewno nie będzie nam łatwo zrezygnować ze słodyczy, jednak po pewnym czasie stopniowo przyzwyczaimy się do nowego smaku, a brak słodkości przestanie nam dokuczać.

Podczas zmiany naszych dotychczasowych nawyków żywieniowych powinniśmy uważać na to, by zamiast cukru nie zacząć spożywać nadmiernej ilości tłuszczów. Cukry proste w pierwszej kolejności zastąpić należałoby węglowodanami złożonymi, substancjami balastowymi oraz białkiem, a nie tłuszczami.

Zwróćmy także uwagę na to, że żywność dla diabetyków nie jest sensowną alternatywą, ponieważ znajdujące się w jej składzie syntetyczne środki słodzące również mogą posłużyć grzybom za pożywkę.
Powinniśmy zwrócić także szczególną uwagę na to, co pijemy. Bardzo wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego jak duże ilości cukru zawierają gazowane napoje typu Coca-Cola czy oranżady. Najlepszy rozwiązaniem byłoby wypijanie w przeciągu dnia dwóch litrów dobrej jakościowo wody, gdyż pozwoli nam to na lepszą eliminację toksyn.
Bardzo istotne jest to, by spożywane przez nas produkty żywnościowe były dobrej jakości i oczywiście świeże. Zrezygnujmy z żywności typu fast-food, jak również gotowych produktów, czy półproduktów.

Kolejnym ważnym elementem naszego postępowania jest zwiększenie ilości substancji balastowych w naszym pożywieniu. Najlepszymi ich źródłami są wszelkie warzywa, sałatki i produkty pełnoziarniste. Włókna roślinne mają zdolność mechanicznego usuwania kolonii grzybów w jelicie cienkim, a równocześnie zapobiegamy zaparciom.

Z kolei jeżeli infekcja drożdżakiem jest powiązana z nietolerancją glutenu, to należy wykluczyć go z diety. U niektórych ludzi gluten wywołuje fermentację w jelitach, wzdęcia, alergię. Gluten odnaleźć możemy przede wszystkim w pszenicy, życie, jęczmieniu czy owsie. Kiedy tolerancja glutenu jest prawidłowa, proponuje się ograniczenie produktów z białej mąki, a więc np. spożywanie chleba żytnio-razowego czy pełnoziarnistego.

Bardzo istotne jest pamiętanie o unikaniu pokarmów, które zakłócają proces trawienia lub wywołują u nas alergię.

Zgodnie z obecnym stanem wiedzy zarówno z dziedziny medycyny, jak i dietetyki dieta przeciwgrzybiczą odpowiada optymalnemu modelowi zdrowego odżywiania. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że redukcja ilości cukrów prostych w naszej diecie nie tylko pozwala na zahamowanie rozrostu grzybów, ale również pomaga w prewencji wielu chorób dietozależnych m.in. cukrzycy, otyłości, hipercholesterolemii, chorobom sercowo-naczyniowym, otyłość, podwyższony poziom lipidów we krwi, choroby sercowo-naczyniowe, próchnicy (schorzenia te przynajmniej częściowo lub pośrednio są uwarunkowane spożyciem nadmiernych ilości cukrów prostych).

Jednocześnie powinniśmy być świadomi tego, że nie może jedynie poprzestać na stosowaniu specjalnej diety, gdyż za jej pomocą nie jesteśmy w stanie zmusić infekcji grzybiczej do odwrotu. Jeśli nie zostanie wdrożona odpowiednia kuracja oczyszczająca, za pomocą diety pozbawimy grzyby potrzebnych im substancji odżywczych, ale równocześnie spowodować możemy przeniesienie się drożdżaków (w poszukiwaniu źródeł pożywienia) z powierzchni jelita do jego niżej położonych warstw. Spustoszenia, jakich są w stanie tam dokonać są znacznie większe. Zatem pamiętać musimy, że leczenie przeciwgrzybicze powinno być prowadzone dwutorowo, a więc łączyć w sobie preparatów leczniczych z właściwym postępowaniem dietetycznym!

Warto również zwrócić uwagę na fakt, iż długotrwała infekcja grzybicza prowadzić może do uczulenia się na różnorakie produkty spożywcze, dlatego też warto wykonać testy na istnienie nietolerancji pokarmowych.