Badanie hormonów kory nadnerczy wraz z odpowiedzią kortyzolu na przebudzenie, które oferuje najbardziej kompleksowe spojrzenie na kortyzol i oś HPA.

Profil stresu kory nadnerczy (ASP) umożliwia ocenę osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) przy użyciu starannie dobranych w czasie próbek śliny zawierających hormony kortyzol i DHEA. Badanie śliny jest łatwą, nieinwazyjną opcją pomiaru niezwiązanego, biologicznie aktywnego hormonu macierzystego. Raport zawiera łatwą do interpretacji grafikę, która przedstawia wyniki reakcji przebudzenia kortyzolu (CAR) i naturalny rytm dobowy.

CAR to przemijający, natychmiastowy wzrost poziomu kortyzolu po przebudzeniu, różniący się od rytmu dziennego. CAR odzwierciedla zdolność osoby do radzenia sobie z przewidywanymi wyzwaniami i poczucie kontroli nad chronicznym stresem, zapewniając wgląd w odporność osi HPA.
Wyizolowany wieczorny kortyzol ma wyraźne implikacje kliniczne. Podwyższony wieczorny kortyzol jest związany z bezsennością i różnymi chorobami, takimi jak cukrzyca, choroby układu krążenia, nowotwory o podłożu hormonalnym i osteoporoza.

DHEA mierzy się raz w próbce 7:00 – 9:00 i oblicza się stosunek DHEA do kortyzolu, aby zapewnić wgląd w równowagę anaboliczną / kataboliczną.

Codzienne kłopoty, przewlekły ból, rozregulowanie poziomu cukru we krwi, stresory w pracy i słaba jakość relacji mogą zmienić oś HPA. Brak równowagi hormonów nadnerczy może mieć wiele negatywnych konsekwencji, które mogą niekorzystnie wpływać na ogólną jakość życia pacjenta. Objawy dysfunkcji osi HPA mogą być niejasne i bardzo zmienne, ale mogą obejmować: zmęczenie, bezsenność, przyrost masy ciała, depresję, dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego i przewlekły ból.

Dysfunkcja osi HPA jest związana z wieloma stanami, w tym:

• nadciśnienie
• choroba sercowo-naczyniowa
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe i immunologiczne
• cukrzyca i zespół metaboliczny
• depresja
• chroniczne zmęczenie
• uporczywy ból
• choroby neurodegeneracyjne i zaburzenia funkcji poznawczych

Badanie profilu stresu  może ujawnić te zaburzenia równowagi osi HPA i wskazać kierunek interwencji klinicznej z ukierunkowanymi terapiami, takimi jak wsparcie żywieniowe i / lub adaptogeny, zarządzanie stresem, modyfikacja behawioralna i interwencje dotyczące stylu życia.