Podstawą diagnostyki jest szczegółowy wywiad lekarski. Następnie należy wykonać badania podstawowe: morfologia z rozmazem, OB, transferryna, ferrytyna, stężenie żelaza, kwas metylomalonowy – diagnostyka niedoboru wit.B12, kwas foliowy oraz dodatkowo jak istnieje ku temu konieczność badania bardziej specjalistyczne: liczba retikulocytów (najmłodsze krwinki czerwone), przeciwciała przeciw krwinkom czerwonym, odczyn Coombsa, badanie na krew utajoną.

Anemia w dużej części wynika ze źle zbilansowanej diety. Bardzo często współczesna dieta jest obfita w posiłki bogato-tłuszczowe i bogato-węglowodanowe a tym samym charakteryzują się niską zawartością żelaza. Niedobory witaminy B12 i kwasu foliowego przyczyniają się do rozwoju anemii megaloblastycznej.

Jak zapobiec anemii wynikającej z błędów dietetycznych?

Dobrze zbilansowana i urozmaicona dieta w dużej mierze pozwala uniknąć anemii. W codziennej diecie powinny znaleźć się produkty pełnoziarniste, orzechy, zielone warzywa, jajka, mięso i podroby. Żelazo wchłania się lepiej w towarzystwie witaminy C dlatego posiłki powinny również być bogate w tę witaminę. Dodatkowo warto pamiętać, że błonnik pokarmowy obniża wchłanianie żelaza w jelicie.

Anemia poinfekcyjna

Może zdarzyć się tak, że po przebyciu infekcji nagle wystąpi anemia. Jest to związane z kilkoma procesami. W czasie infekcji organizm zużywa większe ilości żelaza oraz nasz układ siateczkowo-śródbłonkowy zatrzymuje żelazo. Natomiast infekcje dróg moczowych mogą prowadzić do zaburzeń w wytwarzaniu erytropoetyny (hormon odpowiedzialny za pobudzanie wzrostu prekursorów erytrocytów w szpiku). Anemia po-covidowa może wynikać z występowania mikrozakrzepów.

Anemia w otyłości

U osób otyłych anemia może wynikać ze źle zbilansowanej diety oraz ze wzmożonej produkcji cytokin prozapalnych produkowanych przez tkankę tłuszczową. Czynniki te wywołują wtórną wzmożoną ekspresję genu HAMP, który hamuje absorpcję żelaza z dwunastnicy.