Papaya (CARICOL), a histamina – pomaga czy szkodzi?

Na fali histaminowej mody pojawiają się pytania o Caricol, czyli wyciąg z papai. Jest to preparat, który ma udowodnione wspomagające działanie antyhistaminowe. Czyli nie wywołuje reakcji nietolerancji histaminy, wręcz przeciwnie, przeciwdziała jej i pomaga!

Zostało to UDOWODNIONE w badaniach na ludziach i zwierzętach. Przeczytajcie przetłumaczony dla Was artykuł na podstawie publikacji Michaela Ash’a

Pod lazurowym niebem, na Wielkiej Wyspie Hawajów, wznosi się Buddyjski Klasztor Lotosu, założony przez mnichów i wielką mistrzynię dharmy Ji Kwang Dae Poep Sa Nim. To ona odkryła i opatentowała naturalny sposób przekształcania świeżej papai w silnie działający i nowatorski preparat, który opiera się na zasadach powolnego przygotowywania, stosowanych w tradycyjnej medycynie chińskiej.

Pierwotnie produkowany jako domowy przepis dla duchowych uczniów świątyni, nowy preparat z owoców papai (NPFP) jest obecnie przygotowywany z organicznych dojrzałych owoców w opatentowanym dziesięciogodzinnym procesie. Badania naukowe wykazały, że produkt jest skuteczny we wspomaganiu leczenia wielu chorób układu pokarmowego.

„Widzieliśmy znaczące korzyści” – mówi Wilhelm Mosgoeller, wiedeński onkolog, który był głównym badaczem w badaniach dotyczącym wpływu suplementu na dolegliwości żołądkowo-jelitowe trwające sześć miesięcy lub dłużej. „Preparat ma mnóstwo interesujących efektów biologicznych, w tym działanie enzymatyczne, przeciwhistaminowe, przeciwbakteryjne i przeciwutleniające”.

Według najnowszych danych CDC pięćdziesiąt jeden milionów Amerykanów odwiedza co roku lekarzy lub szpitale z powodu chorób układu pokarmowego. Około sześćdziesiąt trzy miliony Amerykanów cierpi na chroniczne zaparcia, które są klasyfikowane jako zaburzenie czynnościowe.

Powszechne są również inne czynnościowe zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak wzdęcia, biegunka, zespół jelita drażliwego, refluks, a nawet zmęczenie po jedzeniu. Funkcjonalne zaburzenia trawienia nie tylko zakłócają codzienne życie, ale mogą być powiązane z poważniejszymi i przewlekłymi schorzeniami, w których pośredniczy w dużej mierze tkanka limfoidalna związana z jelitami (GALT). Ponad 70% ludzkiego układu odpornościowego znajduje się w GALT. Zatem suplement o szerokim zastosowaniu w poprawie czynnościowych zaburzeń trawiennych i zdrowym wspomaganiu GALT cieszy się dużym zainteresowaniem.

Powolne gotowanie wydobywa moc leczniczą

Tradycyjna medycyna chińska (TCM) często opiera się na wolno gotowanych papkach i naparach z funkcjonalnej żywności i ziół, które wspomagają gojenie się organizmu. W kategoriach TCM można sklasyfikować żywność jako rozgrzewającą, chłodzącą lub neutralną, a także nawilżającą lub wysuszającą dla organizmu.

Według TCM gotowanie jest procesem energetyzującym i pozwala na uwolnienie właściwości leczniczych w pożywieniu lub ziołach. TCM zaleca bardzo ostrożne użycie zimnej lub surowej żywności lub ziół, ponieważ wymaga to od organizmu zużywania dużej energii na trawienie. W medycynie chińskiej termin określający przetwarzanie zioła w celu zmiany jego właściwości nazywa się Pao Zhi.

Z tej perspektywy proces powolnego gotowania papai uwalnia swój potencjał leczniczy. Owoce papai są wybierane, gdy są dojrzałe, a następnie przygotowywane w ciągu dziesięciu godzin. Owoce są zbierane, myte i przecinane na pół; nasiona usunięte ręcznie, a dojrzały miąższ wyjęty. Miąższ gotuje się powoli przez kilka godzin w temperaturze 100 stopni Celsjusza, a podczas schładzania do mieszaniny wstrzykuje się powietrze. Najbardziej przebadany enzym papai – papaina – jest znany z tego, że osiąga najwyższą aktywność w temperaturze 85 stopni Celsjusza i dzięki obróbce termicznej uzyskuje optimum swojego działania.

Po przygotowaniu owoce są kruszone, mieszane i przecedzane na gotowe puree. Końcowe puree zawiera 3,75 razy więcej papainy niż surowa, naturalna miazga owocowa.

Powolny proces gotowania prowadzi do powstania koncentratu, który ma udokumentowane właściwości prowadzące biomarkerów zapalenia układu pokarmowego. W badaniach dr Burkharda Schütza z Biovis Institute for Naturopathic Diagnosis and Preventive Medicine w Niemczech zbadano wpływ NPFP na dwa szeroko potwierdzone markery zapalenia jelita, czyli alfa 1-antytrypsynę i kalprotektynę, które mogą być mierzone w kale. Stężenie tych białek wzrasta, gdy występuje stan zapalny jelita. Markery te mogą służyć do monitorowania przebiegu nieswoistych chorób jelit i odpowiedzi na leczenie.

Schütz zbadał te markery u siedmiu pacjentów spożywających 40 gramów NPFP (czyli konkretnie Caricolu) dziennie przez miesiąc. Pięć z siedmiu osób rozpoczęło badanie z podwyższonymi markerami obu białek, wskazującymi na podrażnienie błony śluzowej i stan zapalny. U czterech z tych pacjentów oba markery obniżyły się (u dwóch z około 112 ug / dl do 67; u trzeciego z 112 do 38, u czwartego z 55 do 40). Jedynie u jednego pacjenta z parametry wzrosły.

Ponieważ było to krótkoterminowe badanie pilotażowe, Schütz zauważa, że ​​„Aby uzyskać rozstrzygające wyniki dotyczące parametrów błon śluzowych i stanu zapalnego, należy dokładniej i dokładniej monitorować alfa 1-antytrypsynę / kalprotecynę”.

W trakcie badania pilotażowego Schütz przeprowadzał badanie ankietowe, monitorujące objawy i samopoczucie od 1 (doskonałe) do 10 (złe). Obejmowały one między innymi częstą biegunkę, zaparcia, nudności, wzdęcia, ból brzucha, dyskomfort i ból głowy. Wszystkich siedmiu pacjentów stosujących NPFP zgłosiło spadek oceny dolegliwości, przy czym czterech wykazało wyraźne zmniejszenie o ponad 50%.

Zawartość tłuszczu w stolcu zmniejszyła się u czterech pacjentów. Schütz stwierdził: „Zawartość tłuszczu w stolcu zdrowych ludzi powinna wynosić poniżej 3,5 g / 100 g, co przy średniej dziennej ilości stolca 150-200 gramów. To koreluje z wydalaniem tłuszczu w ilości 5-7 gramów. Wydalanie 7 gramów tłuszczu w 24-godzinnym stolcu wskazuje na stolce tłuszczowe. U 5 z 7 pacjentów zmierzone wydalanie tłuszczu w kale przed podaniem NPFP wynosiło> 3,5 grama / 100 gramów, a trzech pacjentów miało stężenie tłuszczu> 5 gramów / 100 gramów stolca, co wskazuje na stolce tłuszczowe. Podając NPFP wydalanie stolca zmniejszyło się w 4 przypadkach o 25-30%. W jednym przypadku wydalanie tłuszczu pozostało niezmienione i wyniosło 5,8 grama / 100 gramów.”

Historia badań nad zdolnościami papai do blokowania histaminy jest bardzo długa i dobrze udokumentowana. Wiadomo, że histamina wywołuje reakcje alergiczne, zwiększoną przepuszczalność naczyń, swędzenie, kichanie, a także nadmierną produkcję kwasu żołądkowego, co prowadzi do wrzodów trawiennych i choroby refluksowej przełyku (GERD). Według przeglądu histaminy z 2006 roku, przeprowadzonego w XX wieku, „wykazano, że histamina odgrywa kluczową fizjologiczną rolę w kontrolowaniu wydzielania kwasu żołądkowego i odgrywa rolę patofizjologiczną w szeregu zaburzeń alergicznych. Synteza i badania farmakologiczne selektywnych agonistów i antagonistów ustaliły istnienie czterech typów receptorów histaminowych i antagonistów receptorów histaminowych, które znalazły bardzo ważne zastosowania terapeutyczne.

Receptory histaminowe

Istnieją cztery znane receptory histaminowe.

Badania wykazały, że papaja zmniejsza produkcję kwasu żołądkowego. Badanie przeprowadzone na zwierzętach z 1981 roku wykazało, że papaja chroniła przed wrzodami i znacznie zmniejszała wydzielanie kwasu żołądkowego indukowane dożylnym wlewem histaminy.

Badanie na zwierzętach z 1984 roku wykazało, że wydzielanie kwasu żołądkowego zmniejszyło się już po dwóch godzinach od podania enzymu papainy, trwało do 48 godzin i zanikało po 96 godzinach. Badanie na zwierzętach z 2009 roku wykazało, że ekstrakty z całych niedojrzałych owoców papai znacznie zmniejszyły wskaźnik wrzodów.

W badaniu in vitro w Szwajcarii przetestowano powinowactwo wiązania NPFP (Caricol) do receptora histaminowego H1. NPFP nie zawiera histaminy, ale wiąże się z receptorem histaminowym w sposób zależny od dawki. Przez zdolność do wiązania NPFP z receptorem histaminowym 1 można wytłumaczyć jeden z mechanizmów, w których NPFP może pomóc w zmniejszeniu zapalenia żołądka i GERD.

W dalszych badaniach in vitro, prowadzonych na Uniwersytecie Wiedeńskim, komórki zwane „caco 2″, które są szeroko stosowane do reprezentowania nabłonka jelita cienkiego, inkubowano w NPFP. Naukowcy donoszą, że NPFP „wywiera cytoprotekcyjny i promujący proliferację wpływ na komórki Caco-2 reprezentujące model jelita cienkiego. Wskazuje to, że [koncentrat] może z jednej strony mieć pozytywny wpływ na stan zapalny, a z drugiej stabilizujący wpływ na komórki jelita cienkiego “.

Opisano też kilka interesujących przypadków. W oficjalnych kryteriach ROME dotyczących dolegliwości żołądkowo-jelitowych stwierdzono, że złagodzenie dyskomfortu lub bólu po wypróżnieniu jest zdrowym znakiem; jeśli nie ma całkowitej ulgi, może wystąpić zespół jelita drażliwego lub choroba zapalna jelit. Pewien pracownik budowlany zgłosił, że będąc na NPFP, odczuwał całkowitą ulgę w dyskomforcie podczas codziennej defekacji. Inny uczestnik, który przyjmował leki przeciwzakrzepowe na receptę, obawiał się, że NPFP może wpływać na ich działanie, lecz podczas badania był monitorowany przez lekarzy i nie wykazono takiego wpływu.

Osoby z zespołem jelita drażliwego (IBS) również zareagowały na NPFP. Badanie z 2009 roku zgłosiło 15 pacjentów cierpiących na IBS, którzy przyjmowali NPFP codziennie przez miesiąc. Dawkowanie rozpoczęto od 40 gramów dziennie i zmieniano (do 20 gramów dziennie lub do 40 gramów dwa razy dziennie) w zależności od odpowiedzi pacjenta.

Objawy IBS obejmowały częstość wypróżnień, konsystencję stolca, bóle brzucha i wzdęcia. Zastosowano oceny opisowe: brak, nieznaczne, skromne, umiarkowane, intensywne, bardzo intensywne i dramatycznie nasilone. Aby uniknąć efektu placebo, autorzy uznali zmianę za istotną tylko wtedy, gdy u ponad 80% pacjentów nastąpiła poprawa po czterech tygodniach ciągłego leczenia. Czternastu pacjentów ukończyło badanie, a 87% uczestników doświadczyło co najmniej umiarkowanej poprawy w zakresie wypróżnień, bólu brzucha, bólu brzucha i konsystencji stolca.

W nieformalnym badaniu dr Heide Seppele podał NPFP dwudziestu siedmiu osobom w wieku od 25 do 70 lat. Przyjmowali 20 gramów przez minimum 8 dni, a maksymalnie 24 dni. U wszystkich siedmiu osób cierpiących na zaparcia wypróżnienia stały się regularne. Kolejnych siedem osób miało „papkowate” lub miękkie stolce, które również stały się normalne w konsystencji. Trzy osoby cierpiały na objawy IBS, na przemian z zaparciami i biegunką, wypróżnienia u nich się znormalizowały.

Dr Seppele przeprowadził również badanie na dziesięciu pacjentach geriatrycznych z przewlekłą biegunką, obserwując ich przez okres siedmiu tygodni. Przez około trzy tygodnie dokumentowano konsystencję stolca – był on „papkowaty” lub miękki średnio przez cztery dni w tygodniu i normalny przez pozostałe trzy. Po rozpoczęciu NPFP wypróżnienia zaczęły się normalizować, a po około miesiącu wypróżnianie było normalne przez co najmniej pięć dni w tygodniu. Terapię przerwano na trzytygodniową fazę wypłukiwania, a następnie wznowiono w podwójnej dawce, ale wyższa dawka nie zmieniła wyników.

W innym ośrodku geriatrycznym w Wiedniu, lek. Peter M. Bernecker i lek. Theresa Maier-Dobersberger przebadali 40 pacjentów z przewlekłymi zaparciami. Perystaltykę jelit dokumentowano przez okres jedenastu tygodni. Podczas trzytygodniowej fazy przed testem wszystkie środki przeczyszczające zostały zakończone. NPFP podawano przez pięć tygodni, co skutkowało statystycznie istotnym zmniejszeniem zaparć. Dni z wypróżnieniami wzrosły o 50%. Na początku badania dziewięciu pacjentów wymagało leków na zaparcia, ponieważ nie mieli wypróżnień. Pod koniec badania tylko trzech pacjentów potrzebowało leków na zaparcia.

Jak mówi dr Mosgoeller, skuteczność NPFP może wynikać z synergii różnych jego składników. „Zablokowanie receptorów histaminy w żołądku zmniejsza produkcję kwasu żołądkowego, podczas gdy enzymy poprawiają trawienie, a tym samym zmniejszają wzdęcia. Jeśli zarówno zaparcia, jak i biegunka są dysfunkcją ruchów fizjologiczno-perystaltycznych, można je wyjaśnić toksycznym działaniem niestrawionego pokarmu lub toksynami bakteryjnymi. Zauważyliśmy lepsze trawienie, działanie przeciwbakteryjne i zdolność przeciwutleniającą. W ten sposób rozwiązuje problemy leżące u podstaw wielu zaburzeń trawiennych.

Źródła:

Email and skype interview with William Moesgoeller, MD, June and July, 2013.

CDC statistics, “http://www.cdc.gov/ nchs/fastats/digestiv.htm”

Higgins PD, Johanson JF. Epidemiology of constipation in North America: a systematic review. Am J Gastroenterol 2004 Apr:99(4):750-9. PMID: 15089911

Hwang JS, Im SH. Immune disorders and its correlation with gut microbiome Im¬mune Netw. 2012 Aug;12(4):129-38

http://www.archpatent.com/pat­ents/8097289US 8097289: “Papaya puree and the use of the same”

Report from the Institute of Food and Environmental LEFO Arensburg research, findings from May 21, 2004.

Rodriguez-Otero P, Porcher R, Peffault de Latour R, Contreras M, Bouhnik Y, Xhaard A, An¬dreoli A, Ribaud P, Kapel N, Janin A, Socié G, Robin M. Fecal calprotectin and alpha-1 antitrypsin predict severity and response to corticoste¬roids in gastrointestinal graft-versus-host disease. Blood. 2012 Jun 14;119(24):5909-17. PMID:22555971

Borkowska A, Liberek A, Plata-Nazar K, Kamińiska B. Utility of fecal markers of in­flammation in the diagnostics of inflamma­tory bowel diseases. Med Wieku Rozwoj. 2010 Jan-Mar;14(1):37-41. Review. Polish. PMID: 20608427

Report entitled Evaluation of clinical as¬pects of Caricol by Dr. Burkhard Schütz, Biovis: Institute for Naturopathic Diag¬nosed and Preventive Medicine, Limburg, Austria.

Email interview with Dr. Burkhard Schütz, July 2013

Parsons ME, Ganellin CR Histamine and its receptors. Br J Pharmacol. 2006 Jan;147 Suppl 1:S127-35.

Chen, CF, Chen, SM, Chow, SY and Han, PW (1981). Protective effects of Carica pa¬paya Linn on the exogenous gastric ulcer in rats. Am J Chin Med. 9: 205-12.

Cho, CH and Han, PW (1984). Papain reduces gastric acid secretion induced by histamine and other secretagogues in anes­thetized rats. Proc Natl Sci Counc Repub China B. 8: 177-81. 14. Ezike, AC, Akah, PA, Okoli, CO, Eze­uchenne, NA and Ezeugwu, S (2009).

Carica papaya (Paw-Paw) unripe fruit may be beneficial in ulcer. J Med Food. 12: 1268-73.

Report entitled Effect of Caricol on binding affinity to Histamine H1 and alpha Adrenogenic 1A receptors, by Dr. Karin Berger Büter, Department Head, Pharma Unit, Vitaplant, Witterswil, Switzerland.

Report entitled Ex-vivo study to deter­mine cytoprotective function and promo­tion of cell proliferation by Caricol using Caco-2 cells, by Dr. Franz Gabor and Dr. Michael Wirth, Department of Pharmaceu­tical Technology and Biopharmaceutics, University of Vienna.

Muss C, Mosgoeller W, Endler T. Papaya preparation (Caricol®) in digestive disor­ders. Neuro Endocrinol Lett. 2013;34(1):38- 46. PMID:23524622

Vogelsang H, Brenner FM, Effect of Caricol on Irritable Bowel Syndrome, Wis­senschaftliche Arbeiten, JEM Sonderdruck 2 | 2009

Report entitled Diary Assessments of Papaya-Remedy, a drug against constipa­tion, Heide Seppele, MD, year TK.

Unpublished study by Heide Seppele, MD and Herta Bayer, MD, at Committee for Assisted Living Residences, Vienna.

Unpublished study by Peter M. Bernecker MD and Theresia Maier-Dobersberger, MD, at Geriatric Center Baumgarten, Vienna